امروز قصد داریم راجع به علت های ریزش مو و درمان ریزش مو باهاتون صحبت کنیم پس تا آخر این مطالب با ما همراه باشید.
یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌ها برای خانم ها و آقایون، مشاهده بالشتی پر از مو هست. چون این اتفاق میتونه نشون‌گر روزهایی بدون مو باشه. معنای این
مسأله هم کاهش زیباییِ. البته با مشاهده‌ی اولین نشونه‌ها و اقدام به موقع، میشه از ریزش کامل موها جلوگیری کرد.
روش‌های درمان ریزش مو، تنها به دارو و جراحی ختم نمیشه. پس با راهکارهایی ساده و ارزون در حفظ موهای پرپشت خود موفق خواهید شد. اگر قصد
آشنایی با تعریف، علت‌ها و روش های جلوگیری از ریزش مو رو دارید، با ما همراه باشید.
ریزش مو چیست؟
ریزش موضعی مو یا به اصطلاح Alopecia Areata یک اختلال در سیستم ایمنی بدنِ. این مشکل باعث از دست رفتن بخش‌های مختلف موی سر میشه.
جالبِ بدونید که این عارضه برای ۲۵ درصد افراد اتفاق میوفته. تفاوت ریزش مو با سایر مشکلات پوست و مو، عدم‌وجود زخم روی پوست سرِ. البته این
مسأله میتونه به صورت ناحیه‌ای یا کامل اتفاق بیوفته. علت ریزش هم آسیب پیاز مو و کاهش سطح فولیکولِ. در چنین موقعیتی، سیستم ایمنی بدن هم
از رشد موها جلوگیری میکنه.
برای فهم بهتر موضوع، باید با مراحل رشد مو آشنا بشید. اولین مرحله اسمش آناژنِ.تو این بخش ساقه از دل پیاز مو بیرون میاد. مرحله‌ی دوم کاتاژنِ که
دیگه مو رشد نمیکنه. در قدم سوم وارد مرحله تلوژن میشه. تو این دوران ساقه‌ی مو به حالت استراحت درمیاد. در آخرین بخش که اسمش اکسوژنِ، موی
جدید جایگزین ساقه‌های پیر میشه. در نتیجه مقداری از موهای شما میریزه. البته این میزان طبیعیِ.
بیماری ریزش مو باعث افزایش سرعت فرایند رشد میشه. در نتیجه ساقه‌های جوون فورا به مرحله‌ی تلوژن میرسند. این اتفاق باعث میشه موهای سر
بریزند اما بدن توان تولید کافی مو رو پیدا نمیکنه.
میزان طبیعی ریزش موها
همونطور که فهمیدید، وقت رویش موی جدید، بخشی از تارهای موی موجود میریزه. طبق داده‌ها این میزان بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در طول روزِ. شاید به
نظرتون این مقدار خیلی زیاد باشه. توجه کنید که روی سر ما بین ۹۰٬۰۰۰ تا ۱۵۰٬۰۰۰ تار مو وجود داره. پس در برابر این حجم، اون مقدار ناچیزِ. اگر هم
موهای بلندی دارید، احتمالا وقت استفاده از برس و شونه موهای چسبیده به برس رو مشاهده میکنید.
مسأله وقتی جدی میشه که شما بین ۱۰ تا ۵۰ درصد موهاتون رو از دست بدهید. در چنین موقعیتیِ که باید برای درمان ریزش مو چاره‌ای پیدا کنید.
البته خیلی از خانم ها ریزش‌های مقطعی رو در طول عمرشون تجربه می‌کنند. بعد از پایان این مرحله، دوباره همه چیز سر جای اولش برمیگرده. پس در
صورت مشاهده ریزش مو،اول مطمئن بشید که این عارضه‌ای مقطعی نیست. این کار به کاهش نگرانی شما کمک زیادی میکنه.
نشونه‌های ابتلا به ریزش مو
همونطور که گفتیم تا یک میزان خاص از ریزش مو طبیعیِ و گاهی هم اتفاقی مقطعی. اما این‌جا سؤالی وجود داره؛ کِی ریزش مو رو جدی بگیریم؟
در ادامه به چند مورد می‌پردازیم که از جدی‌ترین علائم ریزش مو محسوب میشه.
از دست دادن بخش زیادی از موی سر
اگه وقت استفاده از سشوار یا برس حرارتی و استفاده از اون حجم زیادی از موهاتون ریخت، اونو جدی بگیرید. در صورت ادامه‌ی این مشکل، به پزشک
هم مراجعه کنید. چون با تشخیص به‌موقع، از افزایش شدتش جلوگیری میشه.
بالا اومدن خط مو
در آقایون خط مو راحت‌تر مشاهده میشه. اگه متوجه شدید که خط موهاتون بالاتر از موقعیت قبلش قرار گرفته، احتمال ریزش مو در شما وجود داره. برای
بررسی میتونید پشت گردن، دور گوش‌ها و جلوی پیشونی رو نگاهی بندازید. اگر چیزی غیرعادی بود، اون رو یک زنگ هشدار بدونید.
نازک شدن قطر مو
یکی دیگه از نشونه‌های این عارضه، کاهش قطر موهای سرِ. در صورت مشاهده موهایی کم پشت در جلوی سر یا تکه‌های موی نازک و دایره شکل،
باید اون رو جدی بگیرید.
کم‌پشتی ابروها و مژه‌ها
ریزش موهای ابرو، مژه و حتی ریش میتونه علائم اولیه ابتلا به ریزش مو باشه. چرا که یکی از انواع این بیماری، ریزش فراگیر مو هستش. در این نوع به
مرور زمان تموم موهای بدن از دست میرن. البته شیمی درمانی یا پرتو درمانی هم میتونه این چنین وضعیتی رو رقم بزنه.
کچلی موضعی
اگه بخش کوچکی از موی سرتون یهو ریخت، شما درگیر ریزش موی ناحیه‌ای هستید. گاهی هم این اتفاق با احساس سوزش همراهِ. در چنین مواردی
نیاز ضروری به معاینه توسط پزشک داره.
شکستگی یا سرخی ناخن‌ها
به غیر از مو باید به مراقبت از پوست و ناخن هم اهمیت ویژه‌ای بدید. البته گاهی آسیب‌دیدگی این عضو از بدن میتونه نشونه‌ی مشکلی بزرگ‌تر باشه.
اگه درگیر فرورفتگی ناخن یا خال‌های سفید روی اون هستید، احتمالا باید منتظر ریزش موهاتون هم باشید. همچنین شکستگی یا قرمزی بیش از حد این
عضو هم همین معنی رو میده.
علت های ریزش مو
تا این‌جا با چیستی و نشونه‌های این مشکل آشنا شدیم. یک ضرب المثل عربی وجود داره که میگه با فهم مشکل، نصف راه حلش رو پیدا میکنید. پس
تو این بخش به این می‌پردازیم که چرا موهای ما میریزه. احتمالا اگه علت اصلی رو پیدا کنید، در درمان ریزش مو هم موفق‌تر هستید.
عوامل ژنتیکی
شایع‌ترین علت ریزش مو، مسائل ژنتیکیِ. در خانواده‌هایی که این مسأله رایجِ، احتمال ابتلای سایر افراد خانواده هم افزایش پیدا میکنه. تک ژن‌هایی که با
مشکلات دستگاه ایمنی مرتبط هستند، در هدایت افراد به سمت کچلی هم نقش دارند.
مشکلات دستگاه ایمنی
بیماری‌هایی چون ویتیلیگو، لوپوس و اختلال غده‌ی تیروئید، زمینه‌ی بروز ریزش مو رو هم فراهم می‌کنند. پژوهش‌ها نشون میده این افراد چهار برابر
بیشتر در معرض این عارضه هستند. برای مثال کم‌کاری یا پرکاری تیروئید تعادل هورمون‌ها تو بدن رو به هم میریزه. در این صورت شاهد ریز موهای نقاط
مختلف با سرعتی یکسان خواهید بود. اگر مبتلا به این دست بیماری‌ها هستید، حتتما به یه متخصص مراجعه کنید.
بیماری‌های خودایمنی
در برخی اوقات بدن به اشتباه سلول‌های خودش رو مورد حمله قرار میده. یکی از نقاط که بهش حمله میشه هم فولیکول‌ها هستند. از نتایج این اتفاق
ترشح مواد ضدفولیکورِ و میتونه باعث التهاب فولیکول مو بشه. در نتیجه توانایی بدن برای رشد موی تازه هم کاهش پیدا میکنه. معمولا این عامل باعث
طاسی منطقه‌ای میشه.
لنفوسیت‌ها
لنفوسیت نوعی گلبول سفیدِ که توانایی ترشح سیتوکسین رو داره. این سلول انواع مختلفی داره. اختلال در لنفوسیت‌های نوع T از تولید فولیکول
جلوگیری میکنه و چرخه رشد مو رو به هم میریزه. بعد از کمی هم نقاط مختلفی از سر خالی میشه. همچنین این مشکل زمینه‌ساز انواع مختلف طاسی
هم میشه.
بیماری‌های آلرژیک
این دسته از بیماری‌ها معمولا با ریزش مو در سنین کودکی یا عارضه‌های مقطعی ارتباط دارند. از جمله‌ی بیماری‌ها هم میتونه به سینوزیت، آسم، التهاب
مخاط بینی (رینیت) و آتوپی اشاره کرد. برای مثال عفونت سینوس‌ها روی تموم ساختار بدن تأثیر میذاره. برای همین افراد مبتلا به سینوزیت استعداد
ابتلا به ریزش مو رو دارند.
فشار روانی
بله وضعیت روانی شما، روی سلامت پوست و مو هم مؤثرِ. اضطراب، فشار روانی و مشکلات عاطفی روی پایانه‌های عصبی مغز تأثیر میذاره. همچنین این
موارد ساختار هورمونی بدن رو هم، به‌‌هم میریزه. در نتیجه بدن به صورت درست کار نمیکنه. سوء‌کارکرد اندام‌ها میتونه روی بخش‌های مختلف جسم از
جمله فولیکول‌ها تأثیر بذاره. در نتیجه در صورت تجربه‌ی استرس یا اضطراب شدید، شاهد ریزش موهاتون باشید.
رژیم غذایی نامناسب
مثل سایر اندام‌ها، موهای ما برای رشد نیازمند مواد معدنی و مغذی هستند. درصورت عدم‌تأمین این مواد، پیازِ مو توانایی رویش کامل موی تازه رو نداره.
در تحقیقات مختلف مشخص شد بازه‌ی ۲۴ تا ۷۱ درصدی خانم ها درگیر با کاهش حجم مو، از فقر آهن رنج می‌برند. همچنین کمبود عنصر روی در بدن،
میتونه زمینه‌ساز ریزش موهای شما بشه. همچنین لودین و امگا-۳ روی کیفیت رشد موها تأثیر زیادی دارند.
روش‌های قطعی تشخیص ریزش مو
اگه موهاتون میریزه و نمیدونید این مسأله مقطعی یا دائمیِ، با دو روش به جوابتون میرسید.
- بافت‌برداری: این کار مشخص میکنه که شما به چه نوعی از ریزش مبتلا هستید. در بافت‌برداری، متخصصان فولیکول‌های ستونی رو از سطح پوست خارج و بررسی می‌کنند.
- تریکوگرام: در این روشِ تشخیص، از نزدیکی بخش‌های بی‌موی سر موبرداری انجام میشه. بعد روی نمونه‌ها بررسی انجام و علت مشخص میشه.
راهکارهایی طبیعی برای درمان ریزش مو
جینکو بیلوبا (آمله یا آملا)
نتیجه ترکیب این گیاه با روغن نارگیل، یکی از بهترین روغن‌ها برای پرپشت شدن مو هستش. این گیاه که به انگور فرنگی هندی و آمله نیز مشهور است،
در تحریک جوانه‌ی مو خیلی مؤثرِ.
آب پیاز
برای افزایش رشد مو میتونید آب پیاز رو روی پوست سرتون قرار بدید. اگه این کار براتون راحت نیست، پس اون رو با عسل مخلوط کنید. این روش نه تنها
به پرپشتی موها کمک میکنه، بلکه برای درمان شوره سر هم خیلی مفیدِ.
رزماری
استفاده از روغن رزماری و ماساژ پوست سر، راهکار خوبی خواهد بود.
روغن گردو
برای تقویت پیاز مو، روغن گردو رو به ریشه‌ی مو بمالید و خوب ماساژ بدید. این کار به تقویت ساقه‌ی مو و جلوگیری از ریزش کمک شایانی میکنه.
ترکیب شیرین بیان، شیر و زعفران
یکی از بهترین معجون‌ها برای حفظ حجم مو، مخلوط شیر با شیرین بیان و کمی زعفرانِ. این ترکیب رو روی سرتون بذارید و بهش یک شب اجازه‌ی
استراحت بدید. این راهکار یکی از مؤثرترین درمان‌های خونگی ریزش مو هستش.
داروهای شیمیایی برای جلوگیری از ریزش مو
شاید به دنبال روشی سریع‌تر برای حفظ موهاتون هستید. برای این کار باید سراغ داروهای شیمیایی برید. البته فراموش نکنید مثل هرداروی دیگه ای،
این مواد هم عوارض جانبی خودشون رو دارند. هرمتخصصی بنابه نظرش داروهایی مثل ماینوکسیدیل، ترتینوئین، کورتیکواستروئید، سیکلوسپورین و… رو
تجویز میکنه.
البته شاید قصد چندانی برای استفاده از این داروها رو نداشته باشید. در این موارد میتونید با مشورت پزشک به مصرف ویتامین رو بیارید.
